Beste familie van der Velpen,
Mijn naam is Frans Pieters en ik woonde in hetzelfde blok als de van der Velpens. Ik ben vaak binnen geweest bij deze familie in de Bernard Loderstrat. Wij woonde op no. 38 precies op de andere hoek.
Ik was bevriend met Giel van der Velpen en ook samen weer met Henk Smit (van Bakkerij Smit )we speelde dan beneden in een van die kamers. Later werkte Giel als slager bij Slagerij Klinkhamer op de Burg. De Vlugtlaan.
Ik kan me zijn zus Corrie nog goed voor de geest halen, ik vond dat een erg aardig meisje. Met veel kinderen speelden we dan tussen de stapels hout die achter het huis lagen en bouwden wij hutten. Al dat hout werd gebruikt voor het toen in aanbouw zijnde Hotel Slotania.
Zondagsmiddags was niet zo geschikt om op bezoek te komen, dan luisterde Pa van der Velpen naar de Opera en moest iedereen zijn mond houden. Mevr van der Velpen was een lieve gastvrije vrouw die altijd wel een koekje of iets dergelijks aan ons gaf. Ik herinner me dat ik er ook wel eens een kop soep kreeg. Het was een groot gezin net als wij, de hoekhuizen waren daar speciaal extra groot voor gemaakt.
We liepen vaak gezamelijk naar de R.K. Catharina kerk op zondag., overslaan was er ( toen) nog niet bij.
Zo een of twee keer per jaar kwam mevr. Van der Velpen bij mijn moeder op " de koffie" dan werd er gepraat over het wel en wee van hun grote gezinnen. Tja het was wel een sobere periode uit mijn leven en onze ouders hadden het niet makkelijk, realiseer je je later pas. Niettemin was het een prachtige tijd daar in die Bernard Loderstraat en ik denk er nog steeds met plezier aan terug....
|
|
