Opleiding

Wüpperman volgde de Koninklijke Militaire Academie en werd in 1864 benoemd tot tweede luitenant der dragonders, in garnizoen in Den Haag.

Loopbaan

Nadat Wüpperman korte tijd leraar bij de cavalerie-cursus te Haarlem was geweest kwam hij in 1871 als leerling bij de Hogere Krijgsschool; daarna volgden er een aantal detacheringen bij andere wapens en in 1879 werd hij bij keuze benoemd tot kapitein bij de generale staf; in 1884 werd hij tot leraar benoemd bij de Hogere Krijgsschool. In 1884 werd Wüpperman ritmeester te Deventer, in 1890 majoor te Amersfoort; in 1892 werd hij bij de staf teruggeplaatst en datzelfde jaar benoemd tot luitenant-kolonel; in 1896 nam hij deel aan de grote Franse manoeuvres en werd hij benoemd als kolonel tot commandant van het derde regiment huzaren. In 1898 werd hij belast met de samenstelling en het bevel over het militaire deel van de intochtstoet in de dagen van de huldiging van koningin Wilhelmina, zowel in Den Haag als in Amsterdam. Bij Koninklijk Besluit van 13 maart 1900 werd Wüpperman bevorderd tot generaal-majoor, inspecteur der cavalerie en op 30 oktober 1905 werd hij eervol ontslagen met als rang titulair luitenant-generaal. Hij was ridder in de orde van de Nederlandse Leeuw, officier in de orde van Oranje-Nassau, ridder 2de klasse met de ster in de orde van de Rode Adelaar van Pruisen en officier in het Legioen van Eer.

Oeuvre als publicist

Wüpperman publiceerde verschillende boeken, waaronder Nederland voor honderd jaren, 1795-1813., De Belgische Omwenteling in Luik en Limburg tot aan het verlies van Venlo in November 1830. (voorwoord), De geschiedenis van de Tiendaagse Veldtocht (1881) en De vorming van het Nederlandse leger na 1813 en het aandeel van het leger in de veldtocht in 1815. Sinds 1906 leverde hij bijdragen aan het tijdschrift Eigen Haard, met name de reeks Nederland voor honderd jaren, historische herinneringen met illustraties, ook naar eigen tekeningen, die gebundeld werden uitgegeven in 1913.

Bron: Wikipedia