Het is een zonnige dag in september 2012 als ik in het Hofje Vredebest sta. En ik heb het gevoel dat ik terug in de tijd stap.Bovenstaande foto is nog heel levendig in mijn herinneringen.

Het is jammer dat de huisjes opnieuw genummerd zijn, maar ik merk dat er toch herinneringen boven komen als ik het Hofje betreedt. De poort is (helaas) verdwenen. Maar het hofje is nog steeds hetzelfde. Als het goed is is dit het stukje waarin opa en oma hebben gewoond (links) en aan het eind tante Leen en oom Hans.

En als ik het me goed herinner zou dit het huisje moeten zijn waar opa en oma hebben gewoond vanaf 1915:

Het klopt natuurlijk dat de gehele voorgevel vernieuwd zijn, maar achter de gevel van dit kleine huisje hebben toch maar mooi 5 mensen gewoond. Opa en oma hebben hier 3 kinderen grootgebracht.

En ineens herinner ik me dat er tegenover het huisje van opa en oma vroeger een blinde witte muur was. Dat was natuurlijk de zijkant van de woningen die er haaks opstonden. Deze dus:

Wat is het ontzettend leuk om hier na al die jaren weer te lopen. Heel bijzonder.

Hier nog wat meer foto's van het Hofje Vredebest: