DOCUMENTEN VAN LEO BOERE UIT KAMP BUCHENWALD DUITSLAND



Leo Boere

18-4-1943

Beste ouders broertjes en zusters

Met deze laat ik u weten dat ik vast zit, maar maakt je hier niet bang voor. En ik weet zelf ook niet waarvoor dus zoo doende duurt 't zoo lang dat je tijding van mij krijgt. En moeder ik hoop zoo vlug mogelijk los te zijn. doe ze alle de groeten van mij. En weer ziens.Je hoef niet terug te schrijven hoor moeder en vader. Als je naar Janus schrijf doe hem dan de groete van Leo hoor. En je krijg weer vlug een brief van mij hoor vader en moeder. schrijf dan vlug terug hoor daag. En een plezierige Paaschen vader en moeder broers en zusters en familie daaag.

Leo Boere

En ik hoop spoedig aan werk te zijn. En meer weet ik zoo niet. Als spoedig weer ziens. Daag vader en moeder broers en zusters daaag. Theo, Janus, Marie, Arie, Bets, Door en Leen en vader en moeder en familie daaaag hoor

Leo

 

 

8-2-1944

Moet in de Duitse taal geschreven worden.

Vergeet dit vooral niet.

Uw zoon en broer Leo

Lieve ouders en broers en zusters.

Nu komt eindelijk de lang verwachte brief van mij, ik maak het goed en ben nog steeds gezond en ik hoop het zelfde van u. Maakt u allen het goed oke mijn broers en zusters.

Ik hoop spoedig van u bericht te ontvangen. Want ik wil gaarne het een en ander van u vernemen. Let vooral goed op mijn naam en adres ,want een foutje hierin komt mijn brief niet terecht. Nu wil ik u allen nog iets vragen. Indien het mogelijk is en u het heeft, wil mij dan een pakje toe zenden, niet alleen met etenswaren  maar vooral ook iets te rooken als u het teminste hebt. Wanneer u de brief schrijft, wil dan vooral daarin vermelden wat in het pakje zit. Wil mij vooral ook schrijven hoe het mijn vrienden en kennissen het maken.Aangezien ik niets meer heb mede te delen. Zoo zal ik een eind aan deze brief maken. ontvang u de beste groeten en vele kussen van uw zoon en broeder Leo,

 

 

 

 

 

Leo was gearriveerd in Frankrijk. Was met mij ondergebracht in Compiègne, Frankrijk, Buchenwald werd overgeplaatst naar Penemünde. Vandaar naar Dora, Ellerich, Herzungen. Ernstig ziek in maart 1945 terug naar Dora. Aldaar overleden, doch kreeg wel bevestiging van ziekenbarak. Is gecremeerd in concentratiekamp Dora te Nordhauzen. Overleden aan ondervoeding, zwakte. ondergetekende kende Leo zeer goed, was lang met hem samen in Dora, Compiègne.

P. Coenen


 

 

 

 

Wageningen 13 dec 1945

Geachte mevrouw

Het spijt me reusachtig dat Leo niet thuis gekomen is. Leo had in Frankrijk iets misdaan bij de organisatie Todt. Daarvoor is hij gepakt en in april 1943 in Compiègne in Frankrijk in een kamp gezet. Hij zag er altijd goed uit, blozend, kort en stevig. Ik kon vrij goed met hem opschieten, hoewel hij vrij gesloten was. Hij kon fijn vertellen over zijn polders en jachtverhalen en streken die hij uithaalde. In juni 1943 zijn ze naar Buchenwald  vertrokken, daar 10 dagen gebleven. Daarna op transport naar Penemünde aan de Oostzee. Daar hebben we de 18e augustus een bombardement op onze fabriek gehad, waarbij Leo een vallende steen op zijn rug kreeg, waarmee hij een poosje gelegen heeft. Daarna half october terug over Buchenwald naar een nieuw 'lager'       Dora bij Nordhausen. Daar heeft Leo het in het begin slecht gehad. Toen goed als aardappelschiller, toen weer minder best. Daarna zeer goed als kok in de keuken tot einde '44. Toen is hij gegrepen, omdat hij wat pannekoeken uit de keuken voor zijn vrienden smokkelde. Werd uit de keuken ontslagen en op transport

 

gesteld naar een bijkamp, niet zo slecht. We kregen nog wel eens bericht van hem, en zonden hem nog wel eens brood. Toen ik wegging meen ik zeker te weten dat hij in leven was. Na dien tijd weet ik niets meer. Ik weet wel dat hij vele malen naar huis heeft geschreven, maar nooit iets terug hoorde. Zijn die brieven nooit aangekomen. Leo zag er altijd goed uit, toen hij in de keuken was, was hij modderdik. Van Joop Verbeek nooit gehoord. Leo heeft er zover ik weet ook nooit over gesproken. Nu hoop ik met U, dat hij toch nog zal komen. U kunt nooit weten en U moet er de moed in houden. Wilt U als U iets hoort me berichten. Dit is wat ik weet, helaas het einde weet ik niet.

U hart. groetend verblijf ik.

Hoogachtend

G. Elzengen

 

 

Beekbergen  1- 4- 48

Zeer geachte Fam. Boere.

 Naar aanleiding van uw schrijven d.d. 31- 3- 48  bericht ik u het volgende aangaande uw zoon Leo. Onderget.  P. Coenen verklaard hiermede het volgende. In april 1943 leerde ik Leo kennen in het kamp Compiègne Frankrijk, daar was hij te samen met zijn vriend Johannes v. Beek. In juni 1943 vertrok 'n transport van 1000 man naar Buchenwald, waar Leo, Joop en ik, onderget. ook bij waren. In Augustus 1943 vertrok Leo en Joop naar Penemünde in Oost- Pruizen ook 'n kamp. Daar verbleven zij tot november 1943 en werden overgeplaatst naar Dora ook 'n concentratie kamp. In Febr. 1944 ontmoeten ik beide in Dora toen had men mij van Buchenwald  overgeplaatst naar Dora. In Augustus of Sept 1944 verlieten beide Dora met bestemming Ellerich. Alwaar het zeer slecht was. Leo ging van daar uit naar Herzungen. Bijde hadden geen kleding meer, net als zoo vele andere gevangenen. Bijde waren erg ondervoed en zwak. Dat bleek wel toen Leo in Maart, het kan ook nog op het laatst van Febr. 1945 geweest zijn, ernstig ziek terug keerde uit  Herzungen naar Dora al waar ik den dag na zijn aankomst vernam uit de zieken barak, dat Leo Boere was overleden, en in het Crematorium verast was. z.o.z.

 

 

Beste Familie Boere. verdere bewijs stukken bezit ik niet als mij zelf. Ik kan mij voor stellen wat het verlies van u zoon voor uw betekend. doch hij is gegaan als 'n held, zoals zoo velen onzer hun leven lieten. Leo was ongeveer zoo groot als den Heer Snel doch wel was hij breeder en zwaarder gebouwd. Hij had 'n prachtig gebid en kon fluiten als 'n vogel. Dit zijn mijn gegevens omtrent hem. Hij was goed voor zijn vrienden, en had het ook meermalen over thuis waar wij allen veel aan dachten . Ik hoop hier mede mijn plicht te hebben gedaan tegen over Leo, u zoon. En wensch uw verders sterkte.

Met vriendelijke Groeten

hoogachtend

P. Coenen

P S ondergetekende werd bevrijd op 15 april 1945 te Bergen Belzen.

 

Bijgaande een overlijdens kaart uit de Cartotheek die ik zelf bezit.