Herkomst van het geslacht "Van Campenhout"
De volgende informatie is afkomstig uit het boek van Jos Lauwers uit Perk, verschenen in 1975 met als titel "Kampenhout, hoofdmeierij en bakermat van Beethovens stam". De auteur was destijds reporter regionaal nieuws voor de krant Het Volk en heeft zich de moeite getroost om in alle mogelijke archieven te gaan zoeken naar de oorsprong van de naam Kampenhout.
Kampenhout werd voor het eerst vermeld in het midden van in een Latijnse tekst uit Sint-Truiden: "Mulier quaedam, Mensuendis nomine, de Campenholt Bracbatensis pagi villa..."
Daarin staat verhaald dat door tussenkomst van de Heilige Trudo een vrouw uit het Brabantse Kampenhout voor haar zoon het gezicht terugbekwam. Mirakels waren toen uiteraard schering en inslag. De meeste historici zijn het er over eens dat de naam Campenholt, bestaat uit Campen en duidt op de Brabantse Kempen, die zich uitstrekken tot in het nabije Keerbergen. Ook in Kampenhout treft men nu nog zandrijke leemgronden aan. Holt of hout zou dan duiden op een primitief bos of woud, waarin akkerland werd uitgespaard. Het geslacht van de Campenholts werd voor het eerst vermeld in een oorkonde uit 1145. Daarin is sprake van ene Walterus de Campenholt. In 1154 is er sprake van een schenking aan de abdij van Grimbergen.(Grimbergen waar nog vele Van Campenhouts woonachtig zijn). Echter is er eerder dan deze vermelding sprake van Baron Jan(nne) van Campenhout. Hij vocht in de Grimbergse Oorlog en staan meerdere malen beschreven in de 'gedichten over de Grimbergse Oorlog' 
In 1209 wordt er ene Walterus de Campenhout vermeld in een hertogelijke brief. Dit zou dan de zoon van Walterus de oudere zijn. De spelling is blijkbaar veranderd zodat 'holt' nu 'hout' geworden is.
Het is ook duidelijk dat het geslacht van de Van Campenhouts reeds in het begin van de 12de eeuw Kampenhout ontgroeid waren. Historici zijn het er wel over eens dat hun naam zeker afkomstig is van de nederzetting Campenhout. Hun hofstede zou gestaan hebben op de plaats waar nu het Kasteel Van Bellinghen staat, rechtover het gemeentehuis en in de schaduw van de kerktoren. Misschien is dit vroege vertrek ook de verklaring waarom er in Kampenhout zelf zo weinig mensen wonen met de naam Van Campenhout. (slechts drie families). Ondergetekende trekt hieruit de conclusie dat de Van Campenhouts zich reeds vroeg in de streek van Grimbergen gevestigd hebben, maar hierover is geschiedkundig geen enkel bewijs gevonden. Feit is dat Grimbergen, Meise en Vilvoorde samen meer dan 200 families Van Campenhout huisvesten.
In de dertiende eeuw wordt het geslacht van de Van Campenhouts omschreven als 'notarii' en als 'judices domini ducis'. Dit laatste duidt aan dat zij een voornaam geslacht waren en nauwe banden hadden met de hertogen van Brabant. Die invloed hebben zij misschien gebruikt om hun dorp van herkomst in de 14de eeuw als hoofdmeierij te laten optreden. Eerder bevond er zich reeds een hoofdschepenbank om de rechtsmacht uit te oefenen over de streek van Midden-Brabant. Tot in 1797 vinden wij hoofdmeiers en in het dorp vinden wij ook nog het gebouw van de vroegere meierij uit de 18de eeuw.
Conclusie van het verhaal: zowel de gemeente Kampenhout als de familie van C(K)ampenhout kan prat gaan op een roemrijk verleden en daar kunnen wij alleen maar gelukkig om zijn.